 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
Gotar: Ez û roja referandumê |
Konê Reş Di roja referandumê de (25.9.2017), bi şahiyeke mezin min birek ji dost û hevalên xwe vexwendî mala xwe kirin. Digel wan mamoste Mihemed Îsmaîl, ku niha sekretêrê P.D.K- Sûriyê ye û me şahî û pîrozkirina referandumê, di hewşa mala min de, pêk anî. Di wê şahî û pîrozkirinê de min ev gotin got: (Ev referandum, berdewamiya referanduma sala 1919a ye. Ew sala ku dewletên hevpeyman, di paş Cenga Cîhanî de xwestin ku di rêka referandumekê re daxwazên gelê kurd li Bakurê Kurdistanê nas bikin; eger dixwazin bibin dewlet an na? Ji bo vê yekê şandek bi serokatiya Mîr Celadet Bedirxan, Ekrem Beg Cemîl Paşa, Dr. Kamîran Bedirxan, Hacî Tewfîq (Pîre Merd), digel Mêcer Newêl yê Înglîzî, ji stenbolê şandin Bakurî Kurdistan. Li Melatyayê jî Mîr Xelêl Ramî Bedirxan, waliyê Melatyayê tevî wan bû. |
Bixwîne... |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Gotar: Zanyar û kêşeya pîrozbûnê |
Rêber Hebûn
Netewîbûn ji berhema hestekî komî ye bi pêdiviya civînê ve, pêdivî misoger ji sedemên zehmet an sirûştî ve encam didin, mîna hestbûna bi sitemkariyî û nijadpersetiyê ve an xwesteka pêkanîna berjewendiyên pêwîst û bi encama zorengên xwînî ve têgehên netewî rêzimanî binyad bûn, nexasim di serdema netewbûnan de li Ewrûpayê û veguhêztina wê li cîhana Erebî û Islamî.
Siyasetên mandelekirin, pişaftin û têkbirinê belav bûn mîna pêşveçûnekê ji zorenga êlî ve. Bîrawerî bi komê ve , girîngiya wê bi hevgirtinê ve di hundirê tevina
komî de pêdiviyeke xuristî ye bi rêya yekbûna ziman û dîrokê ve ji ber
cîranbûn û hevjiyanbûnê di çarçoveya cîgehê de. |
Bixwîne... |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Gotar: Rabindarnath Tagore Helbestvanê Evîn û Suriştê 1861z-1941 |
 Birahîm Qasim Bo çi Şemala min vemirî? Min Şalê xwe girtiyê Çunkî min xwest ez wê ji bahozê biparêzim Çima kulîlka min çilmisî? Çunkî ez li ser bitirs bûm, loma min bi hêz himbêz kir bo çi ava çemî zuha bû? Çunkî min bendavek ava kir, da tenê mifayê jê wergirim Çima têlên Tembûra min qetiyan? Çunkî min xwest dengê wê xurtir bikim. |
Bixwîne... |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Sedîq Şernexî
Ev roj, ku hemû saziyên kurdî li ser hevdeng bûn da ku bibe roja zimanê Kurdî, di naverokê de gelek wateyan li xwe digire, di serî de ku gelê Kurd wekî gelên din, xwedan şaristaniyeteke kevnar e, ku vedigere beriya bêtir ji du hezar salan, bi awayekî ku zimanê wî ji nivîsîna Bizmarî ya kevin di dema Mîdîyan de û pişt re di hemû serdemên din yên şaristanî de, ku têde zimanê xwe yê taybet parast û bi wê rêkê: wêje, hizir û raman, felsefe û têgehên xwe derbarê afirnadin, ciwanî û pişt re olên asmanî veguhezt, heta ku ev ziman bû hilgirê hemû nirxên mirovatiyê ji hêla têgehiştinê ve.
|
Bixwîne... |
|
 |
 |
 |
 |
|
 |
|