Paşa dişîne pey û zêran dide wî, lê zêrên wî ji berîkê dikevin ava rûbarî, dîsa dide dîsa jî winda dike. Paşa ji dilpêvemayîn keça xwe dide wî, keça paşê dixwaze bi zanîna xwe wî rake û nehêle erd bigire.
Asingerê kor di gelek tevgaviyan re derbas dibe. Xwe dike bazirgan dûr dikeve, radibe rûdine, dibeze dikeve, lê naraweste. Gogcewhera paşê digel wî ye, lê ji wî cûreyî peyda nake! Pir hewl dide ko ji paşê û bajêr re hêz û viyana xwe tekez bike.
Diyarkirina pêvajoya çarenivîsa mirovî ye, ka ew tête ajotin an ew bi xwe tête hildibijêre. Mirov çavê xwe li dunyayê vedike, lê çi bahoz û firtoneyên jiyanê an çi kefçiyê zêrîn, qesr û qonax li hêviyê ne!
Tiştine din jî, tête diyarkirin, di kesayetiyê de ko herdem du kirdeyan, du nakokiyên hevcêwî, xêr û şer dinimîne. Kengî û çima têtin bikaranîn, çawa mirov ji bêparbûnê ji mirovekî nerm, asan li ber pêlebayên civaka sert bibe dirinde û tawankar!
Romana Asingerê kor wek tekst tevneka pir girêdayî ye. Nivîskar bi berhevkirina hizir û ramanên ko çîrok li gora wê hatiye hûnandin pir westiya ye.
Ne bi hêsanî ye gava nivîser xwe têke serêşaneka wêjeyî û encamê bidest bixîne.
Kovan Sindî navekî berniyas e û bi hêza pênûsa xwe mijar binçeng kiriye û babeteka balkêş ji xwendevanên kurdî re pêşkêş kiriye.
Gelek movikên romanê hene, dizanim di evê kurteşiroveyê de mafê romanê nadimê, lê bi armanca danasînê û balkêşandinê ye.
Li bal me Kurdan bi taybetî ragihandina me tenê ronahiyê dide ser çend navên ko li gora givêla wan be û hema her ew in, yên ko têne pêşkêşkirin, têtin xelatkirin û têtin firandin. Ev jî yek ji êşên civaka me ya bêserûber e.
Romana Asingerê kor ev gencîneya nivîsînê, ev şêwe ji bo çi nakeve ber ronahiya ragihandinê, çima nayête pesindan tev ko pir bilind hatiye nivîsandin!
Serkeftinê ji kekê nivîsevan Kovan Sindî re dixwazim, bi hêvî me hêj û hêj berhemdar be.
29.01.2024