Ebdilmecît Þêxo

Di Pasa Çiyayê Kurmênc de

Bese!
Çavên xwe
Bi nêrîna çiyan
Û giran bêþîne !
Biwestîne!

Lê lêvên wê li rex min
Dilerizîn.
Na! Ezê binêrim
Bila dilopa dawiyê
Ji ronahiya çavên  min
Biherike!
Ezê binêrim
Û çend dilopên ronahiyê
Ji tîrêjên çavên te
Bidizim.
Pêlên porê dilbera min
Nazik ,nazik
Hevdu maç dikin
Qermîçekên  bêzariyê
Li ser ruyê wê
Weke sînora welatê min
Nîgar bûn  ….
Dîsan  bi min  re got
 Bese !
Çavên xwe bi nêrîna çiyan
Û van giran biwestîne!
Bêþîne û bese !
Na ! Na ! Na!
Ezê binêrim
Çawa Ferhad  bi evîna  xwe
Peykerek ji Þêrînê re
Li ser çiyayê Bîstunê
Çêkir
Ez jî bi nêrîna xwe
Wêna BERZANΠ  nemir
Li ser rûpelan van çiyan û giran
Ava dikim.
Hêdî
Bijangên  wê
Bi min re lîstin
Kenîn
Ez jî hîn li çiya  û Girên Kurdaxê
Temaþe dikim .


Ji berhevoka min -1-(Tu bi xwedêkê medêgrî