Zanav kêtkanî
Dema kû ez rojê dibînim
Þeva tarî dikevê mêjîyê min
Êþa giran dikevê dilê min
Serxweþ dibim bê evîn û bade
Dil reþ dibim bê pînûs û rûpel
Dinevisînim saz û helbest
Þîyar dikim þad û dilþad
Sax dikim gora mem û zînê
Xeyal dikim kû ez memim
Û tû zîna zêdanê
Li dijî min tû berfa sipîye
Sing gewr û lêv sore
Min ji tera çav neqandin
Bersiv nekir ji çav û rewan
Þîn û êþ kete serê min
Li min kir sed nexweþ
Birçî kirim dil û can
Peyda kirim li deþta dûr
Perîþan kirim dûr bi dûr
Xewn Xeyal ne dirust bûn
Ew û sorgulê bi hevra dust bûn
Îro li benda wê ez serxweþim
Êþ û girî û gazîme
Hêvîya pirsek pir cûkim
Jîne lê mirine.
