Di rojeke, ku em bi hewceyî dilovaniyê wê bûn, te negot ҫima ez diya van ji dest wan dibin! Te bi wê yekê nekir,  te ez bi hezarên kîlometran ji bav û xûþk û birayan  dûr de avêtin, û va ye heyþtdeh sal in, ku te bi hesreta dîtina wan hêþtim. Te bi vê jî nekir, te diya min bir, te bavê û her du bira ji min istandin , bê ku nerîna dawî li wan binerim, û bêjim: Bavo! Birano! Oxir be, û silavên min bighênin diya min,  tu bi vê jî têrnebû, û te pilana xwe gerand, û îro te xûþka min Ferîde jî bir, bê ku tu keysekê bidî min, ku carekê xwe bajêim hemêza wê, wek ku dema ez zarok û biҫûk bûm, min rihetiya xwe di hemêza wê de didît. Min bi te ҫi kirî, ku vê sitema giran bi ser min de biherikînî? Qederê tu ҫiqas sitemkarî!!