Welatê me - Evîn

Mihemed Hesko

Evîn -(1)

Her ku kulilkên hêviyên xwe
di bin asîmanê te de koçberdikim.
Her ku can, hiş û hestên xwe
Li ser rûbera te belavdikim.

Yekîtiya dil û canê xwe pêktînim?

******

Evîn -(2)

Tu ne canî…
Ne dilî…
Ne bayî!...
Hêjî…hêjî, nikarim sebakê
Yan çirkeyekê, bê te bijîm?

******

Evîn - (3)

Tu him textî, him bextî,
Dojehî yan biheştî.
Em bi destên xwe avadikin?

******

Evîn - (4)

Tu ne xwedayî…
Ne royî…
Ne welatî!...
Kî ne perestvanê te bî?
Gawire, na …na,
Teba û lawire?

******

Evîn - (5)

Tu reh û sîbera jînêyî,
Bê parên ji te,
Wê di biyabana windabûnê de,
Pêrgî leylanên hovîtiya xwe bi bin,
Û bi roya bê parî ya jînê,
Dê di solên demê de, bikizirin?

*******