Nizar Yosif
Gotin pijandin raxistin
Azadî ji tirs ê welidand
Agir bi dudiliyê de kir
Zindan ji coþ ê leriz î
Doz herikî
Balav ên kûtî bûyîn bi dilya xwe þûþtin
Ber ê Karwan bi duristî veguherand
Bi dilêr î hêrs herikî
Golên rût
Kevirên bê deng
Dilopên þil berdane ser
Ji rûk ê bê deng tav ê veda
Reþik ên þev ê
Buxum ên rojê
Bê peyarî jehr a xwe dan
Qîravê sikûm çilmisand
Bi rengê wan
Xuzayî ket reng ê Þevê
Di çirisin dilopên te
Vepekiyan ser tariyê
Gol ên rût þûþtin bi pêlan
Tov reþandin li þûna xwe
Bi wê rewþ ê
Çavê heyîva nepend
Li bêzariya þevan veke
Da ku xwestek giliyan jê bikin
Giya di bin geviran re bê der
Hîviyên te bibiþkivin .
Teraf a gotinên te di axife
Di be dîl ê duristiyê
Dildar ê zindan a rastiyêyî
Bi afirîne
Bivejîne kesayetiyê
Bi bihna vê serdem a rût
Mirovan hînî bihna ramanên xwe bike
Te erê nekir
Tu napejirînî avjeniyê
Di golên tirsê û dudiliyê de
Bê erzên pînekirî
Diz ên rojê
Bêbextiyê tu hilanîn
Destên te dane Þêx Maþoq
Di tirsim kurm ê darêbin tu hingavtin !!
Tu rêwî bû li vê jînê
Di navber a birosk û bahozan re hat
Çi Alav bû alav a doz ê bilind kir
Bû rêncber ê avdan a gol a civakê.
