Hadî Behlewî
Dûr birin pêlên xwe piþt deryayê lavan pêlê þînê
Dem û çaxêm bûne hemrah pirsyar bûn ew ji jînê
Ka çi bû îro li vê qadê li vê dinyê li ser taca zemînê
Lê bi awazek siyah reng hate bersiv ji erînê
Bûne çaxê go peya bin xwîn û þehbazê evînê
Ew ji piþta hespê ristan neqþê mîrzo bi wî jana birînê
Þev belabû kiriye tarî wî li þar û herêman
Þewq û tirêja wî hat ew veþartin ji xeman
Deng û awaz lal dibûn ew bi d used dav û geman
Hêstr û fermîsk bûne volqan da pekîn cok û þeman
Ger peyabin wek te Palo j hespê xam û qeleman
Rist û pexþan û edeb nadin tucar mafê deman
Tu li nêv jan û derdan guleke j qehwan û lale
Bîn û mawerd veweþand þewq û ronî dane bale
J pîn û astengan te dabû bêyî peydav û mitale
Dengekî þîrîn û rewan ji xunav û mij û jale
Doz û daxwazan jîn û jîndarî jib o kurd û hevala
Lê mexabin tev belabûn man li mîvazeke vala
Bê çilo av vedike þopê li þem û geliyan
Bê çilo xwîn bête nîþan ew li rûkê xwîniyan
Bê çilo berx bête berdan tête ber mak û diyan
Bê çilo bê dengiyek awaz dibe li hev vedgere çol û çiyan
Tê bimînî navê tû çend kes ew bi navê te li kolan û çiyan
Sinceq û ser nam û al bin sedema hest û viyan
