Lazgîn dêrûnî
Roja 8 adarê ya jinê min gelek rûpelê enternêtê xwendin lê gotarekê gelekî bala min kiþand û ez li ser rawestiyam ji ber du sedeman:
1) bi zimanekî KURDÎ rast û dirist û serkeftî hatibû nivîsandin
2) min bîr û bawerî û hestekî rastî di naveroka wê de dît
Ew gotar ya NARÎN ÞÊXÊ bû bi navê (li zilmê pîrozbahî nayê kirin,yan jî li zilmê gul nayên reþandin)
Gelek silav û rêz û bijî ji bo xwîþka narîn þêxê û destên wê saxbin
Di nerîna min de wê destê xwe danîbû ser birînê ,bere ticarî pîrek bawer nekê kû wê mêr pîrekê azad bikê ,ji ber maf tê standin lê nayê dan.di nerîna min de divê pîrek bi xwendin û bîr û bawerî û jîrbûna xwe maf û azadya xwe bistînê,bi vî awayî li gelek welatên cîhanê jinê xwe gihandiye pêpelûkên bilind û mil bi mil wek hevî bi mêr re çêkiriye.lê li gelek welatên din jî û bi teybetî welatên misilmanan rê li ber jinê girtîne û bi ti awayî nikarê wan dîwaran ji pêþya xwe hilênê û xwe ji nav çar dîwaran derxînê ,ji ber destûr û bir û baweryên wî welatî dibin sedema paþketin û ne rizgarkirina jinê.
Li vêdê ez di xwazim pirsekê ji xwendevanên xweþewîst bi kim:
Gelo çima di ola ÎSA û MÛSA û ZERDEÞT de çênabê du jin ji mêrekîre ,lê tenê di ola MÛHEMMED de çêdibê çar jin bi hevre li cem mêrekî bin ?ma qey ne xwidakî tenê ew ol çêkirine?
Bê jinê jiyan nabê, jin nîvê civakê ye,jin ronahiya malê ye,jin xweþya jînê ye,jin xweþikbûn û rengê cîhanê ye.
Di dawîde dîse sipasî ji bo xwîþka NARÎN ÞÊXÊ.
9/3/2012
