Ji berî 25 salan ve, tu  bi deyax, pêdarî û berxwedane di ber ziman û rewşenbîriya kurdî de.. Di rewşek zor çetîn û dijwar de, Stêra te, asmanê Cizîrê dixemiland.. îro jî Pirs… hem jî bi dehan ji xort û keçan, di korsên te de fêrî zimanê kurdî dibin.. Tu bi tev derfetên xwe, dara zimanê kurdî av didî.. Tu tev zanîna xwe a erebî, alemanî û rûsî bo zimanê dayika xwe terxan û xerc dikî.. Navê te bilind bûye, bûye cihê rêzgirtinê ji tev welatiyan… Û bi serketin, tu bûye yek ji pêşengên rewşenbîriya kurdî di pey şagirtên Hawarê re..
   Erê mamoste! ziman jî, perçak ji kezebyê ye.. Îro ew perçe li ber talana penceşêra bêîman dinal e.. Wê penceşêrê, pencên xwe dirêjî kezeba te kirye, mîna pencên neyaran û talankirina ziman û folklorê kurdî… Tu wek sûrekê ye pêşberî talanên neyaran… Qet me bîr nedibir ku ji hundir ve jî, penceşêrek xedar, pencên xwe dirêjî kezeba te bike… Lê çendî ev penceşêr ehmeq e, çendî xeşîm û nezan e.. Bîr nabe ku, kezeba mamoste Rezo Osê bi kaniya zimanê kurdî tê avdan û tev texlît darên kurdistanê têde hatiye çandin.. Hin ji wan daran dermanê penceşêrê bixwe ne..
De raba mamoste rabe..! Çavê welatiyan li hêviya te ye.. Lî hêviya şîret û pendên te ye.. Penceşêr nikare bi kezeba te, ewa ku te ji ziman û rewşenbîriya kurdî re terxan kiriye..