Sereke | Beşê Erebî | Beşê Çandî | Gotarekî Rêke | Erşîv

Sereke

Ger



 

 
 

Helbest u pexþan: Evîna Welat

 



Mele Nûriyê Hesarî

Evîna welat! Gelekî ti zorî
Ez nadim welat, bi çerxê jorî

Bavê min jêre dibêjin Yûsiv
Navek þêrîne, wek dims û hingiv


Diya min bi min, gelkî biha ye
Navê wê Xanim, kîza Mela ye

Ez li Hesarê, çêbûm ji dê re
Diya min zû çû, (Fermo) ji Xwedê re

Þehra me Mêrdîn, li Kurdistanê
Tirk li wan dikin îro fermanê

Jîna min çardeh, gîhame Sûrî
Çi hat serê min, ji destê dûrî

Li min bû peyda, evîna welat
Zimanê min bû, Xabûr û Ferat

Min melatî kir, peyda li gunda
Bûme biyanî, ji rengê Kunda

Geriyam li gunda, nebûme dilxweþ
Qirdê min kor bû, bextê min bû reþ

Hatim Qamiþlo destê min vala
Guhneda ser min, keskî ji hevala

Ji ber neçarî, ez ketim xana
Hiþê min tev çû, ji derd û jana..

Bi helkeftina koçkirina dawî a rehmetî (Mele Nûriyê Hesarî), kêfxweþ dibim ku, xwendevanên zimanê Kurdî vê helbesta wî bixwînin.. Min ev helbest ji qaba dawî a dîwana wî, ya bi navê (Þoreþa Bazrzanî) girtiye. Ev dîwan di sala 1995 an de çap bûye.

Konê Reþ

Qamiþlo, 25.01.2011

 
Gotar Nerîne Xwediyê Xwene
 

Puanên Nûçeyê

Asta Dengan: 3.66
Bi Tevahî Deng: 3


Ji kerema xwe re kurtedemeke xwe bide vê dengdanê:

Herî baþ
Pir baþ
Baþ
Ne xirab
Xirab

Vebijark